به او بگویید دوستش دارم،
به او که تنش بوی گلهای نیلوفر را میدهد،
به او که با جادوی کلامش زیباترین لغات را شناختم.
به او که لحن صدایش دلپذیرترین آهنگ است،
به او که نگاهش به گرمییه آفتاب و
لبانش به سرخیه شقایق و دلش به زلالییه باران است
به او بگویید دوستش دارم،
به او که صدای پایش را میشنوم،
به او که لحن کلامش را میشناسم ،
به او که عمق نگاهش را میفهمم،
به او که ............
به او بگویید دوستش دارم،
به او که گل همیشه بهارمن است
سلام
شعر زیبایی بود...
به امیده روزی که او بفمد دوستش داری و او هم تو را(البته برای همه)
سلام
وبلاگ زیبایی داری
موفق باشی
خوشحال می شم به وبلاگم سر بزنی
بای
سلام
خیلی قشنگ بود.
بوی غربت و تنهائی هم نمی داد.
دوستت دارم به درخشندگی آفتاب
به لطافت گل
موفق باشی دوست عزیز
سلام
نمیشه اینارو خودت بهش بگی ؟؟...تاثیرش بیشتره ها ...
شاد باشی ..
قلب من و تو را،
پیوند جاودانه مهری ست در نهان.
پیوند جاودانه ما نا گسسته باد!
تا آخرین دم از نفس واپسین من،
این عهد،
بسته باد ...
سلام
به او خواهیم گفت که دوستش داری !
به آن گل همیشه بهار تو !
اما با کدام زبان ؟!
سلام
می خوام از همین جا به آقا شهرام که دوشنبه 27 آذر 1385 ساعت 10:12 PM نوشتن کهاگه اینارو خودت بهش بگی تاثیرش بیشتره ها ... بگم که : عزیزم این حرفا رو هم به خودم گفته و هم توی رفتارش دیدم !
در ضمن از همینجا اعلام می کنم که من دیگه از خدا هیچی نمی خوام چون بزرگترین نعمت زندگیم رو بهم داده...
صاحب وبلاگ ؛ همسرم ... دوست دارم.