دست زمان را می گیرم و به گذشته ها می روم و بالشم را پر از خاطراتم می کنم تا خواب تو را ببینم. گاهی خواب هایم آنقدر آشفته اند که نفسم در سینه حبس می شود و گاهی خوابهایم آنقدر آرام وشفافند که وقتی چشم می گشایم جای انگشتانت را روی صورتم حس می کنم و عطر تن تو را در آغوش می گیرم .

یک روز آنقدر برایم دور و ناپیدایی که نشان تو را از هیچ کس نمی توانم بپرسم و روز دیگر آنقدر نزدیک و پیدایی که بی آنکه پلک هایم را باز کنم تو را می بینم .

نمی دانم چند بار دیگر در بهار به دنیا خواهم آمد ولی اگر باز هم به دنیا آمدم تو را مثل همیشه دوست خواهم داشت .

.......................................................

دلم آنقدر برای چشمانت تنگ شده که بوسه هایت را به عنوان خاطره ای خوش به خاطر می آورم.

امیر جان دوستت دارم ...